نسبت اصالت و یکپارچگی در مرمت میراث معماری

نوع مقاله : علمی ترویجی

نویسندگان

1 استاد، دانشکده معماری، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

2 استادیار، دانشکده معماری، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

3 کارشناس ارشد، مرمت و احیای ابنیه و بافت‌های تاریخی، دانشگاه تهران

چکیده

اصالت و یکپارچگی از مفاهیم کلیدی در جهت انتقال ارزش‌ها و درک بهتر اثر هستند. مبهم بودن این مفاهیم در میراث معماری، به کار بستن مؤثر آن‌ها را با چالش‌ مواجه ساخته ‌است. در طول تاریخ، مفاهیم اصالت و یکپارچگی دغدغه‌ای برای سازندگان نبود؛ زیرا مصالح و از آن مهم‌تر فناوری‌ها تقریباً بدون تغییر، برای قرن‌ها، رایج بودند، درحالی‌که امروزه از معیارهای ضروری برای حفاظت و استفادۀ مجدد از آثار تاریخی هستند. اصالت و یکپارچگی در عین ارتباط نزدیک با یکدیگر، متفاوت از هم دانسته می‌شوند. تحلیل‌های صاحب‌نظران و متن اسناد بین‌المللی دربارۀ مفهوم اصالت در میراث معماری از شفافیت بیشتری برخوردار است، اما در تعریف دقیق یکپارچگی، نوعی خلأ وجود دارد. مقالۀ حاضر در پی تبیین جایگاه و نسبت اصالت و یکپارچگی در فرایند حفاظت میراث معماری و چگونگی کاربست دو مفهوم در روند حفاظت این دسته از آثار است. این پژوهش با روش کیفی و راهبرد تحلیل محتوا و استدلال منطقی، ابتدا از طریق بازخوانی و واکاوی اسناد بین‌المللی و دیدگاه‌های صاحب‌نظران، به تعریف دو واژه و معرفی مؤلفه‌های آن‌ها در قالب میراث معماری پرداخته است. پس از جمع‌بندی، در مرحلۀ دوم، رابطه‌ و نسبت اصالت و یکپارچگی از دیدگاه‌های مختلف مورد بررسی قرار گرفته و رویکردهای متعدد در برخورد با این آثار ارائه شده است. با توجه به ویژگی‌های منحصربه‌فرد هریک از میراث معماری، سنجش اصالت و یکپارچگی در مورد آن‌ها، براساس هفت مؤلفۀ‌ طرح، مواد و مصالح، فن ساخت، زمینه، کارکرد، سنت‌ها و جنبه‌های ناملموس و روح مکان، به‌عنوان چهارچوبی جامع و مانع ارائه می‌گردد.

کلیدواژه‌ها


حناچی، پیروز، پرستو عشرتی، و سمیه فدایی‌نژاد. 1397. اصالت و یکپارچگی در حفاظت منظر فرهنگی. تهران: معماری و شهرسازی.
رضازاده اردبیلی، مجتبی. 1390 . مرمت آثار معماری؛ شناخت، آسیب‌شناسی و فن‌شناسی‏. تهران: دانشگاه تهران.
طالبیان، محمدحسن. 1384. نقش مفهوم اصالت در حفاظت محوطه‌های میراث جهانی، تجاربی از دوراونتاش برای حفاظت مبتنی بر اصالت. رسالۀ دکتری دانشگاه تهران. دانشکده هنرهای زیبا.
فدایی نژاد، سمیه، و پرستو عشرتی. 1393. واکاوی مؤلفه‌های بازشناخت اصالت در حفاظت میراث فرهنگی. نشریۀ هنرهای زیبا ـ معماری و شهرسازی 19 (4): 77ـ86.‎
کاویان، مجتبی، محمد مسعود، و محمدحسن طالبیان. 1399. بیان یکپارچگی در منظر؛ ارائۀ یک مدل مفهومی جدید. اندیشۀ معماری 4 (7): 189ـ207.
مهدی‌زاده، فاطمه. 1393. آسیب‌شناسی و ارزیابی فنی بناهای تاریخی. تهران: دانشگاه علم و صنعت.
Acri, M., S. Dobričić, and J. Jokilehto. 2019a. The Circular Character of Building Tradition: Which Challenges for the HUL Approach. In Proceedings of the STS Conference Graz.
Acri, M., S. Dobričić, and J. Jokilehto. 2019b. The Circular Economy in Adaptive Reuse: Respecting Authenticity and Integrity. Il Patrimonio culturale in mutamento. Le sfide dell'uso, 1(2019), 319-330.
Alberts, H. C., and H. D. Hazen. 2010. Maintaining authenticity and integrity at cultural world heritage sites. Geographical Review 100 (1), 56-73.
Butler, M. H. (1976). Report from the Regional Centers Study Committee to the National Conservation Advisory Council, March 1976.
  Cameron, C. 2019. Herb Stovel and authenticity in World Heritage conservation practice. Conversaciones con..., (8), 95-106.
  Castriota, B., and H. Marçal. 2021. Always already fragment: integrity, deferral, and possibility in the conservation of cultural heritage. In The Fragment in the Digital Age: Possibilites and Risks of New Conservation Techniques. Proceedings of the Interdisciplinary Conference of the HAWK University of Applied Sciences and Arts in Cooperation with ICOMOS and the VDR, 6–8 May 2021 in Hildesheim (pp. 63-78).
  Declaration of San Antonio. 1996. Authenticity in the Conservation and Management of the Cultural Heritage . (accessed on 11 March 2022).
  Drury, P., A. McPherson, and E. Heritage. 2008. Conservation principles: Policies and guidance for the sustainable management of the historic environment.
  Dushkina, N. 1995. Authenticity: towards the ecology of culture. In Nara conference on authenticity in relation to the World Heritage Convention. Proceedings (pp. p-307).
Feilden, B. M., and J. Jokilehto. 1998. Management guidelines for world cultural heritage sites.
ICOMOS. 1987. Charter for the Conservation of Historic Towns and Urban Areas – Washington Charter; ICOMOS: Washingtin. (accessed on 14 March 2022).
  ICOMOS. 2003. Icomos Charter- Principles For The Analysis, Conservation And Structural Restoration Of Architectural Heritage; ICOMOS: Zimbabwe. (accessed on 14 March 2022).
  ICOMOS. 1994. The Nara Conference on Authenticity in Relation on the World Hritage Convention. Nara, Japan. (accessed on 15 April 2022).
  ICOMOS. 1964. The Venice Charter: International Charter for the Conservation and Restoration of Monuments and Sites; ICOMOS: Paris, France. (accessed on 11 March 2022).
  Jokilehto, J. 2006. Considerations on authenticity and integrity in world heritage context. City & time, 2(1), 1.
----------. 2007. International charters on urban conservation: some thoughts on the principles expressed in current international doctrine. City & time, 3(3), 2.
  ----------. 2008. What is OUV? Defining the Outstanding universal value of cultural world heritage properties. Monuments and Sites, 16.
  ----------. 2019. Questions of authenticity. Conversaciones con..., (8), 55-72.
Kozien, A. 2021. Protection of the authenticity and integrity of monuments as a determinant affecting the activities of entrepreneurs-the owners of monuments. Economic and Social Development: Book of Proceedings, 21-31.
  Lane, R., and G. Waitt. 2001. Authenticity in tourism and native title: Place, time and spatial politics in the East Kimberley. Social & Cultural Geography, 2(4), 381-405.
Stovel, H. 2004. Authenticity in conservation decision-making: the world heritage perspective. Journal of research in architecture and planning, 3, 1-8.
  ---------. 1995. Considerations in framing the authenticity question for conservation. In Nara conference on authenticity in relation to the World Heritage Convention. Proceedings (pp. p-393).
---------. 2007. Effective use of authenticity and integrity as world heritage qualifying conditions. City & time, 2(3), 21-36.
UNESCO. 2005.Operational guidelines for the implementation of the World Heritage convention.
 UNESCO. 2021.Operational guidelines for the implementation of the World Heritage convention.
Van Balen, K. 2008. The Nara grid: an evaluation scheme based on the Nara document on authenticity. APT bulletin, 39(2/3), 39-45.
Weiler, K., and Gutschow, N. (Eds.). 2016. Authenticity in architectural heritage conservation: discourses, opinions, experiences in Europe, South and East Asia. Springer.
https://www.bcpcouncil.gov.uk(accessed on 15 February 2023).