گذشته در اندیشۀ معمار؛ وارطان هوانسیان، گذشتۀ دور، گذشتۀ نزدیک

نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری معماری، دانشکدۀ معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر

2 استادیار، دانشکدۀ معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر

چکیده

فهم ما از معماری معاصر و نسبت آن با گذشته پیشینه‌‌ای دارد که به واسطۀ افراد و عوامل زمینه‌ای گوناگون شکل‌گرفته است. یکی از کسانی که می‌توان او را نماینده نوعی از تفکر در‌ این‌باره دانست وارطان هوانسیان است که به‌سبب چند دهه فعالیت‌ متنوعش در سه حوزۀ نقد و تألیف، فعالیت صنفی، و طراحی ابنیه جایگاهی متمایز از سایرین دارد. در این مقاله به این پرسش پاسخ می‌دهیم که وارطان هوانسیان دربارۀ نسبت معماری زمانه‌اش با گذشته چه مواضعی داشته است. در حین این بررسی به شبکۀ اندیشه‌ها، افراد، اتفاقات، ارتباطات و دیگر عوامل زمینه‌‌ آگاهانه توجه داریم تا تصویری فراتر از تک‌نگاشت یک معمار ارائه دهیم. پاسخ به پرسش تحقیق را با تمرکز بر منابع دست اول خصوصاً مقالات او پیش برده‌ایم، و به روش تاریخی روایتی از چیستی مواضع او حدفاصل دهۀ بیست تا چهل به دست داده‌ایم.

این تحقیق نشان داد گذشته در اندیشۀ وارطان به دو صورت ظاهر شده است، گذشتۀ دور و گذشتۀ نزدیک. در هر دو برهه، یعنی دهۀ بیست و چهل شمسی، گذشتۀ دور بر تمامی دوره‌های تاریخی تا دوران اوج آن یعنی دورۀ صفویه دلالت دارد. گذشتۀ نزدیک چند دهه پیش از انتشار مقاله است که مدت و دلالت آن در دو برهه با هم شباهت‌ها و تفاوت‌هایی دارد. مواضع وارطان در نسبت با گذشته در هر یک از دو برهه در نسبت با شیوۀ نوین معنی‌دار است. همچنین مواضع او با تصویری از آینده که متأثر از آرمان‌های معماری مدرن در اروپا و غرب پیوند دارد.

کلیدواژه‌ها


  • ا. پ. ا. . بی‌تا. انتقادی بر دو نمایشگاه. معماری ‌نوین ۱ (۴): ۳۸ـ۴۲.
  • افشار، بابک. ۱۳۹۵. معماری و قدرت: چشم‌اندازی تاریخی به تکوین هم‌زمان «معماری معاصر» و «دولت مدرن» در ایران. پایان‌نامۀ دکتری معماری، دانشگاه علم‌ و صنعت ایران.
  • بانی مسعود، امیر. ۱۳۸۸. معماری معاصر ایران: در تکاپوی بین سنت و مدرنیته. تهران: هنر معماری قرن.
  • پ‍اک‍دام‍ن‌، ب‍ه‍روز. ۱۳۶۲. پ‍ی‍دای‍ی‌ م‍ع‍م‍اری‌ م‍درن‌ در ای‍ران‌: ی‍ادن‍ام‍ۀ‌ وارطان‌ ه‍وان‍س‍ی‍ان‌ ۱۲۷۵ـ۱۳۶۱. ت‍ه‍ران‌: ج‍ام‍ع‍ۀ م‍ش‍اوران‌ ای‍ران.
  • ـــــــ . ۱۳۷۰. سه معمار ایرانی (وارطان هوانسیان ـ گابریل گورکیان ـ پل آبکار). در کتاب تهران، گردآورنده: سیما کوبان، ج۱، ۷۹ـ۱۱۲. تهران: روشنگران
  • پیشوایی، حمیدرضا، زهرا میرزایی، و سینا زارعی حاجی‌آبادی. 1399. بررسی مقولات کلیدی در ادبیات معماری معاصر ایران: ۱۳۲۵ـ۱۳۹۴. صفه ۳۰ (۲)، ۱۷ـ۴۴.
  • توکلی، فرشاد. زودآیند. خواب‌های پریشان هم‌پایگی؛ موسیقی خاطره و توقع در عصر پایتختی تهران (۱۱۶۴ـ۱۳۵۷). در تهران تری‌دی: ارتفاع عاطفی یک شهر، به‌کوشش برزو فروتن و هویار اسدیان. تهران: خانۀ پژوهش و تجربۀ طبل.
  • حاکمی، نادر. ۱۳۴۱. بررسی معماری گیلان؛ منوچهر شیبانی. معماری ‌نوین ۱ (۵): ۱ـ۶.
  • خورسند، منوچهر. ۱۳۲۵. انجمن آرشیتکت‎های ایرانی دیپلمه. آرشیتکت ۱ (۱): ۳.
  • خواجوی، غلامرضا. ۱۳۲۵. تاریخچۀ دانشکدۀ هنرهای زیبا، آرشیتکت ۱ (۱): ۳۱.
  • دانیل، ویکتور، بیژن شافعی، و سهراب سروشیانی. ۱۳۸۲. معماری نیکلای مارکف: مجموعۀ معماری دوران تحول در ایران. تهران: دید.
  • ـــــــ، ـــــــ، و ـــــــ . ۱۳۹۴. معماری آندره گدار: مجموعۀ معماری دوران تحول در ایران. تهران: ویکتور دانیل.
  • سروشیانی، سهراب و ویکتور دانیل و بیژن شافعی. ۱۳۸۶. معماری وارطان هوانسیان: مجموعۀ معماری دوران تحول در ایران. تهران: دید.
  • شافعی، بیژن، سهراب سروشیانی، و ویکتور دانیل. ۱۳۸۴. معماری کریم طاهر‌زاده‌بهزاد: مجموعۀ معماری دوران تحول در ایران. تهران: دید.
  • شافعی، بیژن، ناهید بریانی، و نگار منصوری. ۱۳۹۹. معماری رلان دوبرول: مجموعۀ معماری دوران تحول در ایران. تهران: رهسپاران.
  • طبیب‌زاده نوری، آرش. ۱۴۰۰. کنکاش، دانشکدۀ هنرهای زیبا در دورۀ ریاست آندره گدار. تهران: میرماه.
  • طبیب‌نیا، ا. بی‌تا. ... و اینک بی‌ینال سوم. معماری ‌نوین ۱ (۴): ۲۷ـ۳۲.
  • قبادیان، وحید. ۱۳۹۲. سبک‌شناسی و مبانی نظری در معماری معاصر ایران. تهران: علم معماری.
  • گریگور، تالین. ۱۳۹۶. معماری در سیاست و سیاست در معماری: اقلیت‌های مذهبی و بحث معماری نوگرا در ایران قرن بیستم. ترجمۀ باغدیک در گریگوریان. فصلنامۀ فرهنگی پیمان، ۲۱ (۷۹). ۱۸ـ۵۳.
  • مختاری، اسکندر. ۱۳۹۰. میراث معماری مدرن ایران. تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
  • مشیری، ایرج. 1325. هدف ما. آرشیتکت ۱ (۱): ۱ـ۲.
  • میرزایی، زهرا. ۱۳۹۵. تلقی از معماری در ایران: در آینۀ نشریات معماری برهۀ اول دورۀ پهلوی دوم. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران. دانشگاه شهید بهشتی.
  • ناشناس. بی‌تا. هنرمندان ما؛ حبیب محمدی،منصوره حسینی،حمید زرین‌افسر. معماری ‌نوین ۱ (۴): ۳۳ـ۳۷.
  • ـــــ . ۱۳۲۵الف. آرشیتکت‌های ما را بشناسید، آرشیتکت وارتان. آرشیتکت ۱ (۱): ۳۲ـ۳۷.
  • ـــــ . ۱۳۲۵ب. اخبار انجمن آرشیتکت‎های ایرانی دیپلمه. آرشیتکت ۱ (۱): ۳۹.
  • ـــــ . ۱۳۴۰. طرح ویلاها. معماری نوین ۱ (۲ و ۳): ۵۴ـ۵۹.
  • ـــــ . ۱۳۴۱الف. هنرمندان ما؛ منوچهر شیبانی. معماری ‌نوین ۱ (۵): ۶۲ـ۶۸.
  • ـــــ . ۱۳۴۱ب. هنرمندان ما؛ دانشکدۀ هنرهای زیبا (پروژۀ دیپلم ۱۳۴۰ـ۴۱ آقای یاسی گبای، درجۀ عالی با تشویق و جایزه ـ دانشجوی رتبۀ اول. معماری ‌نوین ۱ (۵): ۷۵ـ۷۹.
  • ـــــ‌ . ۱۳۴۱ج. یک کودکستان شش‌کلاسه برای ۱۸۰ کودک. معماری نوین ۱ (۵): ۲۳.
  • ـــــ . ۱۳۵۲. تاریخچۀ گشایش انجمن آرشیتکت‌های ایران. بولتن انجمن آرشیتکت‌های ایران. بدون شماره. ۱ـ۶.
  • ـــــ . ۱۳۵۴. اخبار: بزرگداشت از وارطان هوانسیان، هنر و معماری ۱ (۲۷ و ۲۸): ۷.
  • هوانسیان، وارطان (آرشیتکت وارطان). ۱۳۲۵الف. مسائل مربوط به معماری در ایران، بخش اول. ترجمۀ ایرج غفاری. ۱۳۲۵. آرشیتکت ۱ (۱): ۴ـ۹.
  • ـــــ (آرشیتکت وارطان). ۱۳۲۵ب. مسائل معماری در ایران، بخش دوم. آرشیتکت ۱ (۳): ۹۰.
  • ـــــ (آرشیتکت وارطان) و مهندس نوین. ۱۳۲۵. نقاشی معاصر در نمایشگاه هنرهای زیبا. آرشیتکت ۱ (۲): ۷۷ـ۸۰.
  • ـــــ (آرشیتکت وارطان). ۱۳۲۶. مسائل معماری در ایران، بخش سوم. آرشیتکت ۱ (۴): ۱۳۹ـ۱۴۰.
  • ـــــ (آرشیتکت وارطان). ۱۳۴۰الف. هدف ما. معماری نوین ۱ (۱): ۱ـ۳.
  • ـــــ (آرشیتکت وارطان). ۱۳۴۰ب. رضاشاه کبیر مظهر آبادانی و عمران، بخش اول. معماری نوین ۱ (۱): ۴ـ۹.
  • ـــــ (ﻫ.. و.). ۱۳۴۰ج. نواقص شهر تهران. معماری نوین ۱ (۱): ۴۳ـ۴۶.
  • ـــــ (آرشیتکت وارطان). ۱۳۴۰د. در تعقیب هدف ما. معماری نوین ۱ (۲ و ۳): ۱.
  • ــــ (آرشیتکت وارطان). ۱۳۴۰ﻫ. رضاشاه کبیر مظهر عمران و آبادانی، بخش دوم. معماری نوین ۱ (۲ و ۳): ۲ـ۴.
  • ـــــ (آرشیتکت وارطان). بی‌تا. رضاشاه کبیر مظهر عمران و آبادانی ...، بخش سوم. معماری نوین ۱ (۴): ۴ـ۹.
  • ـــــ (مهندس وارطان‌ ـ‌ آرشیتکت). ۱۳۴۱. یک کشف واهی در مسجد شاه اصفهان. معماری نوین ۱ (۵): ۷ـ۸.
  • ـــــ (مهندس وارطان‌ ـ‌ آرشیتکت). ۱۳۴۳. به‌سوی هدف. معماری نوین ۲ (۱): ۲.
  • ـــــ (ﻫ. وارطان آرشیتکت). ۱۳۴۴. پلیس ساختمان. معماری نوین ۲ (۲): ۱.
  • ـــــ (آرشیتکت ﻫ‌‌. وارطان). ۱۳۴۸. معماری ایران در دوراهۀ سبک ملی و جدید. هنر و معماری ۱ (۱): ۳۳ـ۳۸.