بحرانهای زیستمحیطی، جوامع و دولتها را به سوی ارائه راهحل و چارهاندیشی برای کاهش انتشار کربن سوق دادهاست. یکی از راهکارهای اساسی مقابله با این معضل، کمکردن سهم تولید آلایندهها در بخش ساختمان است. به رغم تلاشها و فعالیت برخی کشورها، به نظر میرسد ایران، مسیری طولانی و پرچالش برای نهادینه شدن سازوکارهایکمکربن در بخشهای مختلف از جمله صنعت ساخت و ساز پیش روی خود دارد. مقاله حاضر به جستوجوی این چالشها میپردازد. روش به کارگرفتهشده در این پژوهش از نوع استنادی و با بهرهگیری از یافتههای منابع متعدد به موضوع چالشهای فنی ساختمانهای کمکربن در ایران پرداخته شدهاست. بررسی پژوهشهای پیشین نشان داد که عمدهترین موانع احداث بناهایکمکربن بر سر راه کشورها، موانع فنی، اقتصادی، اطلاعاتی، سیاسی و فرهنگی-اجتماعی میباشد؛ بررسی موانع فنی از حیث ارتباط بیشتر با فعالان عرصه ساختمان، به عنوان محور تحقیق، از میان سایر موارد برگزیده و در راستای هر یک، به دیگر موانع مرتبط اشاره شد. براساس نتایج تحقیق، موانع فنی احداث ساختمانهایکمکربن در ایران، شامل مواردی همچون فقدان آییننامهها، و چالشهای مربوط به مصالح، برچسبگذاری مصالح، انرژیهای تجدیدپذیر، بهرهوری انرژی و کیفیت محیط داخل می باشد. در این میان، عامل انرژی های تجدیدپذیر، مهمترین چالشهای فنی، و محدودیت های مربوط به سیاستگذاری ها، در کنار محدودیتهای اطلاعاتی، از جمله محدودیت های به وجود آورنده چالش های فنی حال حاضر ایران به شمار میروند.